دردا که خاک ایران کوروش نهان ندارد
از آرش و سیاوش هم یک نشان ندارد
دارا و بردیا هم گویی فِسانه بودند
کیخسرو و فریدون در لامکان ندارد
اسپندیار و رستم سهراب گیو و بیژن
در چاه غفلت ما کس هم گمان ندارد
افراسیاب و ضحاک پر در دیار نیکان
کو کاوه ای که با او دشمن امان ندارد
ایران کنام شیران از ابتدای خلقت
بودست و لیکن اینک شیر ژیان ندارد؟
شد بیشه ی دلیران جای شغال و کفتار
از نقش شیر پرده کس خوف جان ندارد
در هر ندای سهراب فریاد نوش دارو
کاووس از این خیانت ترس بیان ندارد
برپا به کین یاران ما جمله کاوه گردیم
باشد عدو نگوید ری کاویان ندارد
هان در کمان آرش تیر خرد گذاریم
کاینگونه حد و مرزی تا بیکران ندارد
ما وامدار "کوروش" هستیم با همین نام
هر چند مهر تأیید از تازیان ندارد
با یاری "اهورا" ایران ز نو بسازیم
کس ترس ینگه دارد کو باستان ندارد
یک نکته هم بگویم با تازیان گستاخ
شاخاب کهنه ی پارس نامی جوان ندارد
یوسف منزوی