ترک تحصیل کودکان و پیامدهای آن
ترک تحصیل کودکان یکی از معضلات جدی اجتماعی است که می‌تواند پیامدهای گسترده و بلندمدتی برای فرد، خانواده و جامعه داشته باشد. عواملی همچون فقر اقتصادی، ازدواج زودهنگام، کمبود امکانات آموزشی، تبعیض جنسیتی، کار کودک و بی‌توجهی خانواده‌ها از مهم‌ترین دلایل ترک تحصیل کودکان به‌شمار می‌روند.
کودکانی که از ادامه تحصیل بازمی‌مانند، از فرصت‌های رشد فکری، اجتماعی و اقتصادی محروم می‌شوند. عدم سواد کافی و نداشتن مهارت‌های لازم، موجب می‌شود که این کودکان در آینده نتوانند شغلی مناسب و پایدار پیدا کنند. این امر نه‌تنها چرخه فقر را برای آنان تداوم می‌بخشد، بلکه احتمال گرفتار شدن آن‌ها در بزهکاری، خشونت یا بهره‌کشی نیز افزایش می‌یابد.
از منظر اجتماعی، ترک تحصیل گسترده کودکان به تضعیف نیروی انسانی تحصیل‌کرده و کارآمد در آینده منجر می‌شود که می‌تواند مانعی برای توسعه پایدار کشور باشد. همچنین نابرابری‌های آموزشی، فاصله طبقاتی را افزایش داده و عدالت اجتماعی را به چالش می‌کشد.
پیشگیری از ترک تحصیل نیازمند سیاست‌گذاری‌های هوشمندانه، حمایت‌های مالی و اجتماعی از خانواده‌های آسیب‌پذیر، آموزش رایگان و باکیفیت، و ارتقای آگاهی عمومی درباره اهمیت آموزش کودکان است. آینده هر جامعه‌ای به کیفیت آموزش فرزندانش گره خورده است؛ بنابراین، سرمایه‌گذاری در آموزش، سرمایه‌گذاری بر آینده‌ای بهتر و پایدار خواهد بود.