به نام یزدان پاک
زمان شومِ یوم الله بهمن
شده هنگامه غوغای دشمن
ولی از پشت بام و از دم در
نیامد نعره ی الله اکبر
سیاهی رفته از رخسار افلاک
تبی دارد تو گوئی سینه خاک
به گوش آید صدای شاهِ جاوید
ز خورشید عدالت نور تابید
دلِ دجال لرزید از قدومش
به رگ خشکیده شد از خوف خونش
زمان و ساعتِ سختِ عدالت
زمان رفتنِ دینِ بطالت
چه نزدیک و چه خوش نجواست در راه
نمی گوید کسی الله الله
به سینه مرغ دل بی تاب گشته
زشوقش دیده ها بی خواب گشته
به لطف ایزدی آن پاک یزدان
چه خوش چرخید برما چرخ گردان
کنون برلب اگر بر خود خموشیست
سکوتت بدتر از میهن فروشیست
بگو جاوید شاه خاموش منشین
نیاید فرصتی بر ما به از این
به همت پاره کن زنجیر ظلمت
رها شو از غم و از کنج خلوت
که مزد همتت ایران آباد
شکوه و شوکت و از بند آزاد
قیامی از سر عِرق وطن کن
درین ره جامه رزمت به تن کن
صدای خون خواهی سر گرفته
شجاعت از دل دشمن گرفته
به پا خیز و به دشمن حمله ور شو
به عشق خاک ایران شعله ور شو
بسوزان ریشه ظلمت درین خاک
که فریادش رسد بر گوش افلاک
بساز از میهنت ایران آباد
بده خاکستر دجال بر باد
شاعر:
صادق مبارکی